Mijn favoriete tuinboek: Tuin Smakelijk!

Vorig weekend maakte ik alvast wat tuinplannen. Dat vind ik bijna net zo leuk als tuinieren zelf. Mijn favoriete tuinboek is daarbij al drie jaar onmisbaar: Tuin Smakelijk! van Vera Greutink.

Het boek was een verjaardagscadeau in 2016. Dat weet ik nog precies, want we hadden een paar weken voor mijn verjaardag in april ons huidige huis gekocht. Ik verheugde me vooral op de tuin die bij dat huis hoort en ik had die winter nauwelijks plannen gemaakt omdat ik niet wist voor welke tuin ik ze maakte. Dit boek kwam dus precies op het goede moment. De dag na mijn verjaardag las ik hem van voor naar achteren en hoewel ik de inhoud inmiddels al een aantal keren heb gelezen, verveelt Tuin Smakelijk! me nog geen moment.

Ecologisch en economisch

De ondertitel van het boek luidt ‘Praktische permacultuur voor potten-, moes- en bostuin.’ Het woord permacultuur kom je de laatste tijd waarschijnlijk steeds vaker tegen als je geïnteresseerd bent in tuinieren. Wikipedia geeft de volgende definitie:

Permacultuur is een wetenschap voor het ontwerpen van de menselijke leefomgeving op een manier die ecologisch duurzaam en economisch stabiel is. Complexe ecosystemen in de natuur dienen hierbij als voorbeeld.

In de tuin of op het balkon

Vera Greutink vertelt je er in Tuin Smakelijk! alles over en het mooiste is dat ze laat zien dat je deze wetenschap in je eigen tuin of op je eigen balkon kan toepassen. Alles komt aan bod: van tuinieren in potten tot verhoogde moestuinbakken, grondsoorten, zelf composteren, het belang van mulchen, zaaien snoeien, fruit en allerlei manieren om eigen oogst te verwerken.  Ze schrijft laagdrempelig en gepassioneerd, waardoor het bij mij in ieder geval meteen begon te kriebelen.

Polycultuur zonder spitten

Inmiddels heb ik al heel wat plannen naar aanleiding van Tuin Smakelijk! uitgevoerd. Ik heb twee moestuinbakken en volg de methode van de Makkelijke Moestuin, die overeenkomt met de methode van Vera Greutink: niet spitten. Het is bovendien een polycultuur (veel soorten naast elkaar) waar zij in Tuin Smakelijk! ook aandacht aan besteedt.

Verder maakten we een begin met een ‘eetbare bostuin’ zoals Vera Greutink dat noemt. Grappig detail: toen ik het boek ging lezen, dacht ik dat ik dit het minst interessante hoofdstuk zou vinden. Toen ik het gelezen had, was ik juist over dit deel van het boek wild enthousiast. In Tuin Smakelijk! wordt de eetbare bostuin als volgt omschreven:

Grofweg spreken we van drie lagen: boomlaag, struiklaag en kruidlaag. De bovenste laag wordt gevormd door fruit- en notenbomen, de middelste bestaat uit kleinfruit en notenstruiken en de onderste laag uit vaste groentes, kruiden en zichzelf uitzaaiende, eetbare planten.

Mijn eetbare bostuin

Ik besloot de achterste border van onze tuin in te richten als eetbare bostuin en inmiddels is er al van alles geplant waardoor het er een beetje op gaat lijken. Ik koos voor een perenboom en een pruimenboom. Verder plantte ik een framboos en een braam. Er stond al een vlier en achter de erfgrens, in een groenstrook van de gemeente, staan hazelaars. De daglelies verhuisden naar de bostuin, net als veel vingerhoedskruid en een bosaardbei. Ik kocht ook citroenmelisse en lavas, maar die laatste ging dood. Toen ik las dat krokussen erg geschikt zijn in de bostuin omdat ze vroeg in het voorjaar bijen aantrekken, besloot ik er afgelopen najaar 140 te planten. Gemengd, want ik houd wel van een bont kleurenpalet.

Dit jaar hoop ik te kunnen genieten van de inspanningen van vorig jaar en richt ik de bostuin verder in. Over mijn tuinplannen voor 2019 lees je meer in een apart artikel dat ik binnenkort zal schrijven.

Zoekresultaten voor ’tuin smakelijk’