Mijn mislukkingen in de moestuin

Een blog met tuinverhalen en een bijbehorend instagram-account. Dat nodigt uit tot het delen van succesverhalen, maar dat doe ik nu dus niet. Ik beleef namelijk, zacht uitgedrukt, niet mijn beste jaar in de moestuin. Ik heb twee moestuinbakken van elk een vierkante meter, waarvan ik er dit jaar maar één gebruik. In de andere staan bloemen. Kijk je mee naar de huidige, trieste stand van zaken?  

Iedere tuinier weet dat je de natuur niet volledig naar je hand kunt zetten. Een gewas doet het soms verrassend goed en soms matig of slecht. Een onderdeel van onze hobby is het vinden van de oorzaak. Je zoekt informatie in boeken, op internet en bij andere tuiniers. Bij mij ligt het dit jaar wat anders. Ik kan de natuur nauwelijks ‘de schuld geven’ van mijn slechte moestuinjaar, de oorzaak ben ik zelf.

Het hele seizoen oogsten

Het begon zo goed, met een zelfgemaakte moestuinkalender en grootse plannen. Groots betekent in mijn geval het voornemen om het hele seizoen lekker door te kunnen oogsten van mijn vierkante meter en eens wat nieuwe soorten uit te proberen. Het liep anders. Het is mijn tuin en ik hoef aan niemand verantwoording af te leggen over de huidige staat ervan, maar bij de corona-uitbraak ging het mis. Snappen doe ik het niet helemaal, want die tuin was ook een fijn toevluchtsoord.

Onrust

Maar in mijn hoofd werkte het anders. Als zelfstandige voelde ik de gevolgen van de crisis al snel en dat veroorzaakte onrust. Natuurlijk vond ik soms rust door met mijn handen in de grond te wroeten en nieuwe plantjes toe te voegen. Ik genoot ook wel eens van ontkiemende zaden, maar de moestuin heeft structureel aandacht nodig en dat lukte niet. Mijn gedachten werden in beslag genomen door andere zaken.

De situatie in mijn Makkelijke Moestuin

Hierboven liet ik al wat overzichtsfoto’s zien, nu is het tijd voor de details. Ik zaaide in mijn moestuintje:

Wortel: Deze groeit aardig. Ik doe er weinig aan, maar weet dat ik ze nu of over een tijdje wel kan oogsten. Er zouden nog beestjes in kunnen zitten, maar het loof ziet er redelijk uit.

Radijs: Ik heb er een stuk of acht kunnen oogsten en ze waren lekker. Terwijl de eerste lichting groeide, zaaide ik nieuwe en dat mislukte volledig. Waarschijnlijk kwam toen de klad erin en gaf ik al minder regelmatig water.

Rode biet: Net als de wortels: ze groeien en ik zal ze binnenkort waarschijnlijk kunnen oogsten. Het blad ziet er niet florisant uit, dus ik betwijfel of dit mooie grote bieten zijn. Natuurlijk heb ik er maar een paar omdat je in een Makkelijke Moestuin beperkt ruimte hebt. Ik was van plan om er later nog een paar te zaaien, maar vergat dat voornemen. Het kan officieel deze maand nog. Zal ik een poging wagen?

Snijbiet: De planten zijn klein en bij snijbiet eet je nu eenmaal het blad. Dit is gewoon geen succes geworden. Oorzaak onbekend, maar verwaarlozing dekt de lading wel. De kippen zullen er vast blij mee zijn.

Pastinaak: Dit blijkt een bikkel te zijn die ook zonder mijn zorg en aandacht kan. En blijkbaar ook weinig water nodig heeft. Natuurlijk weet ik nog niet wat er onder de grond zit, maar het loof ziet er goed uit. Vorig jaar was dit ook een groot succes.

Tuinraap: Die deed het goed. Ik zaaide ze eind maart (toen ik er nog helemaal zin in had) en kon er uiteindelijk twee oogsten (nogmaals: ik moestuinier op zeer kleine schaal). Die verwerkte ik in een wokschotel, maar daarin maakten ze weinig indruk.

Nieuw-Zeelandse spinazie: Dit is een kanjer, dat heb ik de eerste twee jaren ook al gemerkt. Hij groeit en ik zal ervan kunnen oogsten, maar ook deze groente mist mijn liefdevolle blik en…een plens water. Hij had nu al veel groter kunnen zijn. 

Komkommer: Niets, noppes, nada. Binnen voorgezaaid: geen succes. Na ijsheiligen in de volle grond: niets. En dat terwijl ik ooit hele mooie grote komkommers uit eigen tuin kon eten. Water misschien?

Palmkool: Ah, dat is een leuke. Hier speelt vermoedelijk iets anders. De plant werd al in een vroeg stadium aangevreten en bleef daardoor klein. Onlangs heb ik hem verwijderd omdat ik geen koolbladeren ga eten die door een ander al zijn voorgeproefd. Met palmkool heb ik al twee jaar veel succes gehad en ik denk te weten wat er nu mis is gegaan: de goudsbloemen stonden dit jaar in een andere bak en voorheen naast de palmkool. Het arme ding had dus geen bescherming tegen ongedierte. Het koolwitje legt zijn eitjes graag op de plant en de rupsen eten vervolgens het blad op, maar dat gebeurde vorig jaar pas in het najaar en ik heb begrepen dat de plant zelfs in de tuin kan overwinteren, als je hem hebt beschermd tegen rupsen. Ik heb nu geen rupsen gezien (maar ook weinig gekeken) en het gebeurde ook al vroeg in het seizoen. Misschien was het nu dus een ander beestje. Ik hoop in ieder geval dat het gesmaakt heeft. Dan heeft mijn zaai-actie toch nog iets opgeleverd. 

Sugarsnaps: Twee keer gezaaid, beide keren niet ontkiemd. Ik gaf toen nog wel water want ik zaaide ze in februari. Het waren oudere zaden, misschien hadden ze geen kiemkracht meer.  

Peultjes: Deze ontkiemden wel, maar ik heb ze niet geoogst. Het werden dus erwten en ook die heb ik laten verdrogen aan de plant. Ik schaam me diep.

Courgette (in pot): Afsluiten met een succesverhaal, dat dan weer wel. Want dit is leuk hoor: een speciekuip vol potgrond, één zaadje erin en snel resultaat. Het plantje groeit in no time de bak uit, produceert dan bloemen en voor je het weet pluk je doorlopend prachtige courgettes. Krijgt deze dan wel vaak water? Eh, nee…niet echt. Soms, als ik eraan denk en zin heb om de tuinslang boven de bak te houden. 

Ik kan je verder vertellen dat ik twee keer bonenkruid zaaide dat niet ontkiemde, en sla liet staan totdat er bloemen in kwamen. Ik ben er niet trots op, maar vind mislukkingen ook de moeite waard om te delen. Misschien heb jij er ook een potje van gemaakt of ben je nu juist heel trots op jouw successen. Let me know! 

Ik ga mijn leven beteren, daar is het nooit te laat voor. Met de terugkeer van mijn werk is ook mijn energie terug. Ik ga mijn moestuintje vaker water geven, de klavertjes weer eens te lijf en misschien zelfs nog wat zaaien.